Τα τελευταία χρόνια εντείνεται η συζήτηση αναφορικά με έννοιες, όπως λ.χ. ο γαστρονομικός τουρισμός, ο αγροτουρισμός, η σύνδεση του τουρισμού μας με τα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα κ.ά. Παρ’ όλα αυτά, και ενώ σε θεωρητικό –τουλάχιστον– επίπεδο δείχνουν να πληρούνται οι αρχικές προϋποθέσεις, στην πράξη έχουν λάβει χώρα κάποιες κινήσεις ή βήματα;
Δυστυχώς, δεν έχουμε καταφέρει ως χώρα να συνδέσουμε τον πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε σχεδιασμός, αλλά μόνο ευχολόγια… Η Νέα Δημοκρατία έχει διαμορφώσει προγραμματικές προτάσεις που στοχεύουν στη σύνδεση του τουρισμού με τη γαστρονομία, τα προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, την ελληνική ύπαιθρο, καθώς επίσης και τις μεταποιητικές επιχειρήσεις. Υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που θα γίνουν, όπως η δημιουργία περιφερειακών κέντρων τοπικής γαστρονομίας σε κάθε περιφέρεια με τη συνεργασία της αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα. Μέσα από αυτά θα προβάλλεται η τοπική γαστρονομία, θα δημιουργούνται τοπικά σύμφωνα ποιότητας και θα πιστοποιούνται οι πάροχοι.
Ο τουρισμός υγείας συνδέεται αναντίρρητα με την επένδυση στην ποιότητα, την πρόταξη των ποιοτικών στοιχείων στον τουρισμό, με την αύξηση των εσόδων, τη δημιουργία ενός νέου και ανταγωνιστικού τουριστικού προϊόντος, αλλά και την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Την ίδια στιγμή, θα υπάρξει ένταξη της γαστρονομίας στον χάρτη της τουριστικής εκπαίδευσης. Κάτι που συνεπάγεται την ίδρυση Σχολής Γαστρονομίας υψηλού επιπέδου, ενώ θα υλοποιήσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την ανάπτυξη και προβολή τουριστικών γαστρονομικών προϊόντων σε κάθε προορισμό! Σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα κίνητρα για τη δημιουργία επιχειρηματικών clusters και συνεργασιών ανάμεσα σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του τουρισμού (λ.χ. ξενοδοχεία και εστιατόρια) και σε ομάδες παραγωγών. Τέλος, θα δημιουργήσουμε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, για να ενισχυθεί η δημιουργία αγροτουριστικών επιχειρήσεων, οι οποίες θα αντιμετωπίζονται ως start-up επιχειρήσεις, και τουριστικών καταλυμάτων σε οινοτουριστικές ή αγροτουριστικές επιχειρήσεις.
Κορυφαίοι παράγοντες της αγοράς της κρουαζιέρας θεωρούν πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται στη χώρα μας είναι άκρως ερασιτεχνικός, δίχως κάποιο ξεκάθαρο πλάνο αξιοποίησης και ταυτόχρονα «δόμησης» μίας ολοκληρωμένης πολιτικής που θα αναζητήσει, θα υποδεχτεί και θα προσελκύσει το προϊόν που ονομάζεται «κρουαζιέρα» ως ένα πρόσθετο revenue stream. Συμφωνείτε;
Η κρουαζιέρα το 2017, αλλά και το 2018, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση εξαιτίας της ανυπαρξίας μίας ολοκληρωμένης πολιτικής στήριξης της κρουαζιέρας. Και αυτό, καθώς δεν είμαστε, ως χώρα, ανταγωνιστικοί σε ό,τι αφορά το κόστος, αλλά και τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε λιμάνια και αεροδρόμια. Δίχως άλλο, οι λιμενικές υποδομές, αλλά και οι αντίστοιχες στα αεροδρόμια, χρήζουν άμεσης βελτίωσης. Σήμερα, δεν έχουν απλοποιηθεί οι διαδικασίες άφιξης και απόπλου ενός πλοίου, ενώ δεν υπάρχει ουσιαστική πολιτική προβολής και προώθησης της κρουαζιέρας. Στον Τομέα Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας, κάναμε ουσιαστική και σοβαρή δουλειά για τη διαμόρφωση μίας νέας εθνικής πολιτικής για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας.
Στόχος μας είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε hub της Ανατολικής Μεσογείου με 6 μεγάλα λιμάνια home ports, 5.000 προσεγγίσεις κρουαζιερόπλοιων (με ένα μεγάλο μέρος να αποτελείται από κρουαζιερόπλοια νέας γενιάς), 500.000 επιβάτες μέσω homeporting, 6.500.000 επιβάτες transit και έσοδα της τάξης των 800 εκατομμυρίων ευρώ. Αυτά προϋποθέτουν την ανάπτυξη υποδομών στα λιμάνια, για να μπορούν να εξυπηρετήσουν κρουαζιερόπλοια νέας γενιάς. Η ανάπτυξη αυτών των υποδομών μπορεί να γίνει από τις εταιρείες κρουαζιέρας με μακροχρόνιες συμβάσεις παραχώρησης από το ελληνικό δημόσιο. Ταυτόχρονα, απαιτείται σαφής βελτίωση του δικτύου των αερομεταφορών στη χώρα μας, ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση και αναβάθμιση του επιπέδου υπηρεσιών τελωνείων, λιμενικού και αστυνομίας, για να εξυπηρετούνται άμεσα, γρήγορα και χωρίς ταλαιπωρία οι επισκέπτες των κρουαζιερόπλοιων.
Ένα ακόμη βήμα αφορά στην άρση των αντικινήτρων για την κρουαζιέρα, με την ταυτόχρονη ανάληψη πρωτοβουλίας για ένα νέο ενδοκοινοτικό πλαίσιο φορολόγησης αναφορικά με την κρουαζιέρα. Σήμερα, δεν μπορεί να λάβει χώρα κυκλικό ταξίδι κρουαζιέρας με δικαίωμα transit, με αποτέλεσμα πολλές κρουαζιέρες πλέον να γίνονται ενδοκοινοτικά κάτι που σημαίνει πρόσθετη και αυξημένη φορολόγηση, αλλά και μείωση της ανταγωνιστικότητας της κρουαζιέρας. Εξυπακούεται πως θα πρέπει να αναπτύξουμε καινούργια τουριστικά προϊόντα που θα συνδέονται με την κρουαζιέρα, όπως λ.χ. το «Cruise & Stay», συνδυασμός ενός πακέτου κρουαζιέρας και διαμονής, αλλά και το «Short Cruising», η δυνατότητα, δηλαδή, μίας σύντομης κρουαζιέρας με αφετηρία ελληνικά λιμάνια, η οποία θα έπεται της μεγάλης κρουαζιέρας.
Ο τουρισμός υγείας μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο όσο και ικανοποιητικό σε επίπεδο μεγέθους άξονα τουριστικής ανάπτυξης;
Ο τουρισμός υγείας συνδέεται αναντίρρητα με την επένδυση στην ποιότητα, την πρόταξη των ποιοτικών στοιχείων στον τουρισμό, με την αύξηση των εσόδων, τη δημιουργία ενός νέου και ανταγωνιστικού τουριστικού προϊόντος, αλλά και την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου. Η συγκεκριμένη μορφή τουρισμού αποτελεί μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες, με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 17 με 20%. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα έσοδα από τον τουρισμό υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο ξεπερνούν ετησίως τα 20 δισεκατομμύρια δολάρια και τους 30 εκατομμύρια επισκέπτες!
Η δική μας προγραμματική πρόταση για τον τουρισμό υγείας στηρίζεται σε πέντε άξονες: Στη θεσμοθέτηση, επικαιροποίηση και ενεργοποίηση του πλαισίου για την πιστοποίηση των παρόχων που θα δραστηριοποιηθούν στον τομέα του τουρισμού υγείας, σύμφωνα με τα standards που θέτουν διεθνείς οργανισμοί. Στη συνέχεια, θα πρέπει να διαμορφωθούν αναπτυξιακά κίνητρα για επενδύσεις στον εν λόγω τομέα, που θα συνδέει τις ενισχύσεις με τη βιωσιμότητα, το εύρος της επένδυσης αλλά και τον αριθμό των θέσεων εργασίας που αυτή δημιουργεί μαζί με φορολογικά κίνητρα. Σημαντικό ρόλο θα παίξει και η δημιουργία clusters συνεργατικών σχηματισμών ανάμεσα σε νοσοκομεία, ιατρικά κέντρα και ξενοδοχεία, αλλά και σε συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Μέσα από αυτά, θα προκύπτει η διαμόρφωση τουριστικών πακέτων και συνεργασιών ανάμεσα σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διαμονής, της εστίασης αλλά και των υπηρεσιών υγείας. Ο τέταρτος άξονας σχετίζεται με τη δημιουργία υπηρεσιών και υποδομών που θα έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία, όπως π.χ. η συνεργασία ξενοδοχείων με κέντρα αιμοκάθαρσης και η δημιουργία κέντρων αποκατάστασης με υποδομές φιλοξενίας. Τέλος, θα πρέπει να υπάρξει στόχευση σε συγκεκριμένες αγορές για την ανάπτυξη του τουρισμού υγείας, όπως είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γερμανία, οι σκανδιναβικές χώρες, αλλά και χώρες της Μέσης Ανατολής.
