Η παρουσίαση της έρευνας του ΙΤΕΠ, ερευνητικού φορέα του ΞΕΕ, για τα ξενοδοχεία μικρότερων κατηγοριών φέρνει – ίσως για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό- το θέμα των προοπτικών, των προκλήσεων αλλά και του ρόλου αυτών των ξενοδοχείων που, ενώ αποτελούν την πλειοψηφία των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, οι αναφορές σε αυτές είναι ελάχιστες τόσο από πλευράς φορέων και φυσικά από πλευράς κράτους οι επιδοτήσεις είναι ανύπαρκτες σε σημείο που θα μπορούσε να προβληματιστεί κανείς αν είναι επιθυμητή η παρουσία τους. Ωστόσο, η προαναφερόμενη έρευνα έφερε το θέμα στην επιφάνεια. Αντί άλλου δικού μας σχολίου παραθέτουμε το σχολιασμό των ευρημάτων της έρευνας του προέδρου του ΞΕΕ Αλέξανδρου Βασιλικού:
«Τα ξενοδοχεία μικρότερων κατηγοριών, από τα Τζουμέρκα μέχρι τη Νίσυρο, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής φιλοξενίας και είναι οι θεματοφύλακες της τοπικής παράδοσης, με σημαντική συμβολή στην τοπική οικονομία και την απασχόληση.
Τα ξενοδοχεία αυτά πρέπει να έχουν τουλάχιστον τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια χρηματοδοτικά εργαλεία με τις υπόλοιπες κατηγορίες προκειμένου να κερδίσουν το στοίχημα της μετάβασης προς το αύριο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν «πεντάστερα», σημαίνει όμως να εκπληρώνουν συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια, συμβάλλοντας στη συνολική ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος μας.
Έχουμε λοιπόν την υποχρέωση να υποστηρίξουμε τις συγκεκριμένες κατηγορίες ξενοδοχείων όταν θέλουμε ένα ποιοτικό προϊόν οριζόντια, ιδίως όταν μιλάμε για τα μισά δωμάτια της χώρας.
Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η εξασφάλιση της πρόσβασης των ξενοδοχείων μικρότερων κατηγοριών σε προγράμματα χρηματοδότησης συνάδει απόλυτα με τους στόχους της τουριστικής πολιτικής για χρονική επέκταση της σεζόν αλλά και για χωρική επέκταση της τουριστικής ανάπτυξης με βιώσιμους όρους. Για να επιτευχθούν ωστόσο αυτοί οι στόχοι, τα ξενοδοχεία 1*, 2* και 3* πρέπει να έχουν και τα διαθέσιμα εργαλεία για την ποιοτική αναβάθμισή τους, την ψηφιακή και ενεργειακή μετάβαση.
Η διαπιστωμένη βούληση του μικρού ξενοδόχου για εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση παρά τις δυσκολίες του ευρύτερου περιβάλλοντος, είναι ώρα να βρει και την αντίστοιχη ανταπόκριση στον σχεδιασμό της Πολιτείας. Είναι συγκριτικό πλεονέκτημά μας, το οποίο οφείλουμε να προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού.»
